“Begeleiden is een ambacht”

Mijn naam is Marja Leertouwer. Graag begeleid ik je vanuit mijn praktijk in Hall.

De foto op de welkomstpagina laat zien wie ik ben.
Deze cirkel van symbolen ook, op een andere manier.
Ik houd van symbolen, ze verbeelden een betekenis.
De symbolen op de foto verbeelden relaties en waarden ​die voor mij van betekenis zijn.

Het olielampje bijvoorbeeld vertelt over de waarde die ik hecht aan verhalen. Je poetst de lamp, steekt hem aan en dan is er aandacht voor verhalen. Persoonlijke verhalen, mythen en sprookjes, dromen. Verhalen die troosten, bemoedigen, leren relativeren, inspireren. Ze maken deel uit van wie ik ben. Maar ik heb me er ook professioneel in verdiept, zodat ik verhalen kan gebruiken in mijn werk.

Andere symbolen in deze cirkel verbeelden de relaties met mensen die hebben bijgedragen tot wie ik ben. Mensen binnen en buiten de familie, uit verleden en heden, werk en privé. In contact met hen heb ik geleerd over verschillende gezichten van liefde, over balanceren in het leven en over wat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Waar je ook werkt of woont en wie je ook ontmoet, je neemt jezelf mee, heb ik geleerd. Je komt met je persoonlijkheid, je familiegeschiedenis, je werkverleden, je eigenschappen, je onhebbelijkheden, je kracht. Alles. Deze veelzijdigheid van de mens in zijn hele systeem wil ik begrijpen als ik hem of haar begeleid. Daarom heb ik mij bekwaamd in systemisch werk.

Zo hebben alle symbolen in de kring hun betekenis; samen vertellen ze mijn verhaal. Het is een verhaal waarin werk en leven zijn verweven. Een verhaal van verbinding, aandacht en zorgvuldigheid. Ik voel mezelf een ambachtsvrouw; mijn ambacht heet ‘begeleiden’. Een ambacht moet je leren en vervolgens steeds verder verfijnen in de praktijk. Mijn opleidingen hebben mij een schat aan bruikbare inzichten en werkvormen aangereikt. In de praktijk heb ik mij die zo eigen gemaakt, dat ze een verlengstuk van mezelf zijn geworden. Ik maak ze graag dienstbaar aan mensen en organisaties in ontwikkeling.

​Over mijn belangrijkste inspiratiebronnen heb ik een aparte pagina geschreven. Daar vind je ook interessante links.

Scholing

• HBO Creatieve therapie Nijmegen
• Jungiaanse psychologie bij stichting Odrerir in Amstelveen
• Mindfulness bij Rob Brandsma
• Professionele communicatie (inclusief transactionele analyse, NLP en systemisch werk) bij Phoenix in Utrecht
• Verdiepende leergang systemisch werk bij Phoenix
• Diverse trainingen op het gebied van de mens in zijn professionele ontwikkeling en leiderschap

Deze stromingen benaderen elk op hun eigen wijze de persoonlijkheid van mensen. Ze bieden mij zicht op de veelzijdigheid van ieder mens en zijn levensvragen en maken het mogelijk telkens een op de persoon afgestemde werkvorm te vinden.

Werkervaring

Na mijn hbo-studie in Nijmegen heb ik 25 jaar gewerkt in diverse organisaties. Het thema ‘Mens & Werk’ stond steeds centraal

• Ik ben onder andere manager geweest van een hospice. Deze organisatie heb ik mede begeleid in een veranderingsproces van een kleinschalige setting naar een grotere (samenwerkende) organisatie.
• Op basis van mijn opleidingen, werkervaring en persoonlijke betrokkenheid bij de mens in al zijn facetten, heb ik mij gevestigd als zelfstandig trainer en begeleider. Persoonlijke en professionele begeleiding geef ik in mijn praktijk in Hall en in het Coachhuis in Utrecht.
• Daarnaast verzorg ik trainingen voor bedrijven via PAK-organisatieontwikkeling, onder andere op het gebied van intuïtief ondernemen, supervisie, feedback, klantgerichtheid, stressregulatie, omgaan met weerstand, leiderschap en timemanagement.
• Ik verzorg diverse trainingen bij het Deltion College te Zwolle.
• Als extern vertrouwenspersoon ondersteun ik mensen die op hun werk te maken krijgen met ongewenste omgangsvormen, schending van de integriteit en/of combinaties daarvan. Ik ben aangesloten bij de Landelijke vereniging van Vertrouwenspersonen.
• Ten slotte breng ik graag Stichting Aanmij ter sprake. Toen ik in een hospice werkte, werd mij duidelijk dat een plek ontbreekt voor jonge mensen in hun laatste levensfase. Als je ‘uitbehandeld’ bent in het ziekenhuis, wat dan? Ik maakte verbinding met betrokken belangstellenden, we spraken met jonge mensen over hun vragen en behoeften en richtten Stichting Aanmij op om samen antwoorden te vinden. De uitspraak van Hippocrates; “het is belangrijker om te weten die de mens is die de ziekte heeft, dan te weten welke ziekte de mens heeft” is leidend.

Ik geloof in de kracht van de verbinding en in het belang van menselijk contact. Altijd, maar misschien nog extra in de laatste levensfase. Als mens en als begeleider stel ik niet enkel de vraag: “Wat kan ik voor je doen?”, maar ook: “Wie kan ik voor je zijn?” Van daar uit kunnen we samen op pad.